سلام بر تو که صدای خمپاره چون ساعت زنگداری تو را از خواب چند لحظه ایت بیدار می کند ...

سلام بر تو که خستگی بر جانت خانه کرده و به این زودی ها قصد ترک جسم درمانده ات را ندارد ... گویی او هم به با تو بودن احتیاج دارد ....

سلام بر تو که با لبهای خشکت فقط نام خدا را بر زبان می آوری و جمله ی لا اله الا الله را زیر لب زمزمه می کنی ...

سلام به صورت گرد نشسته ات که درد و رنج و خستگی را فریاد می زند اما دم بر نمی آورد ...

سلام بر تو هنگامی که گلبرگ های قرمز از زخمت می ریزند و تو فقط به ساعتی پس از التیام دردت می اندیشی تا دوباره دفاع در راه خدا را از سر بگیری ...

سلام بر تو هنگامی که قطره آب باقی مانده در قمقمه ات را در دهان هم سنگر زخمی ات می چکانی و تشنگی خود را با رفع تشنگی او فراموش می کنی ...

سلام بر تو که هنگامی که چفیه ات را باز می کنی تا دست همسنگرت را با آن مداوا کنی ...

سلام بر پاهای خسته ات که روزی آنرا در جبهه جا گذاشتی و پیش از خودت روانه ی بهشت کردی و بدون پا برگشتی و چه فاتحانه برگشتی ...

گویی خداوند تمام صبر و تحمل دنیا را در دل بزرگ تو جای داده تا به جای همه ی ما رنج بکشی و با شکیبایی تحمل کنی ...

و سلام بر لحظه ای که چشم هایت را می بندی و تمام خستگی هایت را در خوابی ابدی از تنت می زدایی ...

                                                                                                                                                                                             میترا رسولی - گروه سنی : ه