بعضی از بچه ها واقعا از قند شیرین ترند . دیروز برای بچه ها کلاس روخوانی گذاشته بودم . ازبچه ها خواستم هر کدام یک صفحه را روخوانی کنند ، مبین کریم پور عضو کلاس دوم ابتدایی مان است . دیدم که دائم دارد دور خودش می پیچد و دور من ! انگار مشکل بزرگی دارد و نمی تواند بگوید چه شده . گقتم مبین چته ؟ چرا تو فکری ؟ چیزی شده ؟ کمی من و من کرد و گفت : خانم این کتاب غلط دارد ، چرا برای ( اما ) تشدید نگذاشته اند ؟؟؟ این بچه یک ربع بیشتر داشت با کتاب و خودش و جهانش  بخاطر یک تشدید ، فکر میکرد ... و فکر می کرد که نظم جهان را نبود این تشدیدبرای این ( اما  ) به هم زده است....خدایا دغدغه های این بچه ها چقدر قشنگ است ...چقدر ساده است .... ای خدای مهربان ، چه میشد دغدغه های ما هم در همین حدود بودند ؟؟؟ ....

(کوثر الماسی )