خرداد را دوست ندارم ، شاید تنها ماهی ست که از بین ماههای تقویم دلم را نمی برد ، برایم خرداد تداعی روزهای امتحان است و بچه هایی که مضطرب و پریشان طول و عرض خیابان را به سمت مدرسه راه می روند ، از کنار بچه ها رد می شوم و می بینمشان که کتاب به دست سعی می کنند آخرین جرعه های کتاب را سر بکشند که گویا چونان نوشدارویی فرصتی اندک برای سرکشیدنش مانده ، این آثار را که هیچ ربطی به این حال و هوا ندارد در همین روزهای خرداد نوشته ام ، امید که بپسندید .

×××

دوستت دارم / چون از چراغهای قرمز رد می شوی / و بالهایت / سیم های خاردار را / به سخره گرفته است / دوستت دارم / نه بخاطر اینکه / دوست داشتن دلیل ندارد/ دوستت دارم / چون مرز نداری ! ....(  کوثر الماسی )

 ×××

همیشه جای این پرنده خالی خواهد بود / وقتی خیابانی ترا قدم بزند / وقتی بارانی / بر شیشه های دل شکسته بخورد / وقتی زنی چای بریزد برایت / و کسی نباشد / شعری تازه دم کند / جای این پرنده را / آه خواهی کشید / و به درخت روبرویت نگاه می کنی / که برف / از شانه هایش پر است ! .... ( کوثر الماسی )

×××

 قشنگترین صدای جهان است / این کلید که قفل در را می گشاید / و خانه / بوی نان تازه و آمدنت می دهد ...! ( کوثر الماسی )