تاملی بر شعرهای  یونس رضایی

      دیاکو مرادی - نقده

ترجمه : کوثر الماسی –  سقز

 شعر دیوانه ، موجی شعری در ادبیات پسامدرن کردیست ، که بنیان گذار آن یونس رضایی ست ، «آبی ترین تهی» اولین  مجموعه شعر این شاعر است که بعد از انتشار،  نقدو نوشته های متفاوتی در مورد آن نگاشته شد. اما آیا این نقدها و نوشته ها  توانسته اند ، تمامی جنبه ها و نمودهای پنهان این مجموعه را هویدا کرده و به بوته نقد بکشند ؟ «آبی ترین تهی» تا چه حدبحث برانگیز است ؟ و تا چه اندازه توانسته است جریان ساز باشد و جایگاهی مقبول در ذهن خواننده ی خود ایجاد کند ؟ آیا این مجموعه توانسته است بستری جهت ایجاد جریانی نو و بدور از تقلید و تکلف ، ایجاد کند ؟

 یونس رضایی از معدود شاعرانی ست که سیستم منظم فکری و فلسفی مختص به خود را داراست و برای درک و فهم این گونه ی شعری ، خواننده می بایست شاه کلید این بنای فکری و فلسفی را در دست داشته باشد تا بتواند ساختار این نوع شعری را از هم باز شناسد و گاهگداری جابجایشان کند :

 هندسه ی شعر را در هم می شکنم

 اساس نگاه

        شماره گان قوافی را ...

هندسه ی مرگ را بنیان می نهم

                  تصویر نفس هایت

                        شماره ی لبخنده ات  

                              چه فن سحر آمیز یست عشق ... (ویران،ص74)

>دانلود متن کامل به صورت PDF<