جشنواره ی نمایش عروسکی هم تمام شد . کرم سه نقطه ی بخت برگشته هم هیچ مقامی نیاورد که هیچ ... همان شروع جشنواره به طبق عادت مرسوم اجرای مرکز شماره 2 که همیشه دکورمان حین اجرا می افتد، دکورمان افتاد و جناب آقای صادقی مسوول محترم واحد کامپیوتر هم که از موسیقی انتخابی کرم سه نقطه خوششان آمده بود آهنگ را آنجاکه می باید تمام بشود خاموش نکرد و دو کارگردان ( آشپز که دوتا شود آش یا شور می شود یا بی نمک !!!) مانده بودند مات و متحیر که چطور آقای صادقی را راضی کنند موسیقی را قطع کند ؟؟؟ ناسلامتی قریب به دو ماه بود که بچه ها با صحنه ، صحنه ی نمایش تمرین داشتند و همین طولانی شدن موسیقی داشت گروه را سردرگم می کرد ... دیگر چه می شد کرد ؟ ! با هزار اشاره و تهدید بالاخره آقای صادقی راضی شد دل از موسیقی بکند و نمایش بچه ها اجراشد و ماند خاطرات این جشنواره که بزرگترین و خاطره انگیزترینش حضور اعضا و دکورهای سقز یک و دو و مریوان و بانه بود ! تصورش را بکنید که 20 نفر آدم توی یک ماشین با یک عالمه دکور و عروسک و کیف ... الان که فکرش را می کنیم به خودمان می گوییم راستی چطور جایمان شد ؟؟؟؟ ( خودمان هم هنوز در شگفتی هستیم !!! ) تازگی ها یک نامه هم رسیده که به بهترین پیشنهادهایی که برای صرفه جویی در کانون ارائه شود جایزه می دهند ( عروسک دارا و سارا احتمالا !...) ، گفتیم ما که خودمان از خودمان در شگفتیم پیشنهاد بدهیم از این به بعد کل نمایش ها را هم در اتوبوس اجرا کنند که در هزینه و رفت و آمد و خورد و خوراک و اسکان هم کلی صرفه بشود !!! والله !..... )